---Rindu Paadanya---

ermmm...tarik nafas dalam2...hati sy bergetar bile nak tulis story ni..(nak tulis ke tak nak)..sungguh!sy rase berbelah bg..sy cube yerr...


yea..sy tak nafikan yg sy sgt rindukan abah sy...rindu sgt..(tgk..airmate sy sudah bergenang)...abah sy sudah pegi tingglkan sy..mak sy..akak sy..abg sy..atuk sy..pakcik2 sy..makcik2 sy...hampir 4 tahun..

12/05/2007 ---> smpai mati sy akan igt tarikh tu...

abah...adik tak sempat nak tgk wajah terakhir abah...adik sampai diorang da kebumikan abah...abah...mak tabah..mak tak nangis pun...malam tu..kami semua takleh tido abah...mak senyap jea...adik peluk mak...adik tau mak takleh tido...adik tau mak sedih..adik tau mak sepi...esoknye mak nangis abah..mak namgis sepanjang ari...ari2 mak pegi kubur abah...ari2 mak tgk gamba abah...ari2 mak ngaji tuk abah...adik rindu nak dengar batuk abah..adik rindu nak dengar ngorok abah...adik rindu nak dengar lawak abah...adik rindu kan abah..alfatihah utk abah sy..zakaria b dalail..